St. Petri-Kirche - Historia budowy

St. Petri-Kirche (Kościół świętego Piotra)

Kościół świętego Piotra został zbudowany w czasach Arcybiskupa Bremy Albero 1123-1148) Pierwszy kościół został urządzony z kamienia polnego i zgrubnie ociosanego kamienia granitowego.
Dobudowany został skromny chór z półokrągłą apsydą. Początkowo nie było wieży.
W XII albo XIII wieku miało miejsce zburzenie starej i budowa nowej nawy kościelnej z gładko ociosanymi blokami czego świadkami jesteśmy jeszcze dzisiaj. Mury o grubości 140-160 cm składają się ze dwóch zewnętrznych warstw z granitu albo cegły wypalanej. Warstwy te wypełnine są odłamkami kamiennymi i zaprawą murarską.
W połowie XIII wieku powstało pierwsze sklepienie, które opiera się na murowanych filarach. Spowodowało to zakrycie małych okragłych zwięczeń romańskich okien.
Powstały wąskie okna, które istnieją do dzisiaj. Po zakończeniu chóru i apsydy wybudowany został na przełomie XIII/XIV wieku istniejący do dzisiaj chór.
Jest on urządzony z kamienia w klasztornym stylu. Na zewnątrz można bez trudu zauważyć fugę między kamieniami.
Do tego czasu kościół otrzymał poraz drugi sklepienie(stan dzisiejszy).
Pierwotna jednopiętrowa wieża zachodnia została podwyższona w XIII/XIV wieku do monumentalnej formy z cegły wypalanej o dwa piętra.
Kopuła wieży była początkowo również wymurowana z cegły wypalanej i otrzymała następnie dach drewniany pokryty miedzią(48m wysoka).
Masywny ośmiokątny u dołu pofaldowany spiczasty helm dźwiga kulę z krzyżem i łabędziem. Przypomina ona reformatora Husa, Hus znaczy łabędź, na stosie Hus miał powiedzieć: „po mnie przyjdzie łabędź“.
Na zewnątrz wiszą odlane w 1607-1728 dzwony, które wybijają godziny.
1978/80 zabezpieczono statycznie wieżę z powodu grożącego jej zapadnięcia się znamiennymi wieżyczkami oraz odrestaurowano.
Dzwoniące dzwony zwisają obok stojącej wieży zegarowej powstałej w roku 1560. Rozdzwaniają się tam dwa dzwony o średnicy 160 cm i tonie „D“oraz średnicy 140 cm o tonie „H“

Zwiedzanie Kościoła

Wkraczamy do kościoła przez portal południowy (1) wieży zachodniej. Pośrodku hali wejściowej stoi chrzelnica (2) z granitu, która może pochodzić z czasu powstania kościoła.
Na ścianie po przeciwnej stronie portalu widzimy podarowany przez miasto Westerstede z okazji 850 rocznicy fundacji kościoła płaskorzeźbę z miedzi (3). Pokazuje ona połów ryb Piotra (Prof. Schreiter).
Na przejściu nawy kościelnej po prawej stronie płyta nagrobna Caspera Ringelmanna z Ehrenfeldu, pana z Finkenholtu urodzonego w 1673; zmarłego w 1748.
Nawa kościelna (5) jest utrzymana w trzech nierównych wielkościach napiętych jarzem. Trzecie sklepienie kończy się łukiem trymumfalnym (6). Do tego dołącza się dwuczłonowy chór (7) oddzielonym jednym stopniem od nawy kościelnej.
Po lewej stronie na północnej ścianie ;”Sąd ostatateczny” dzieło (16) z roku 1722-Chrystus na tęczy deszczowej, stopy na kuli ziemskiej,osoby ze starego i nowego testamentu (wykonane po gwałtownym przypływie morza w 1717).
Okno wschodnie –1966 ponownie wbudowane w pierwotnej wielkości. Diaposytyw z roku 1999 J.Buschulta,Unna przedstawia temat „Niebieskie Jeruzalem“ Pokazane na 21,22.
Okno południowe (26) –Diapozytyw z roku 2000 J.Buschulta, Unna przedstawia sceny z Zycia Piotra.
Z góry do dołu “Ukrzyżowanie, wyparcie się Piotra, Piotr w więzieniu, tonący Piotr z połowu ryb Piotra.
Ołtarz pasji (21) –Rzeźby drweniane  z początku XV wieku, odnowione w roku 1995 i uzupełnione w 1999 czteroma płytami z brązu N. Martyna wprawione w nowoczesny relikwiarz.

Treść dzieła:

Od góry po prawej stronie: Wieczerza pańska, Gethsemane, uwięzienie(nowe),cierniem ukoronowanie, biczowanie(nowe),dźwiganie krzyża; pole środkowe po lewej stronie grupa niewiast, po prawej stronie grupa mężczyzn. W górnej części: złożenie do grobu(nowe), przedpiekło. Zmartwychwstanie (nowe), niewierny Tomasz, wniebowstąpienie, zielone świątki.
Ołtarz 15-1966 ponownie wmurowany na fundamencie z głazów z kościoła 14-to wiecznego.

Posadzka (14) –1966 po stwierdzeniu pochodzenia gotyckiego i renesansowego ponownie położona. W narożniku północno-wschodnim po lewej stronie odkryto malowidło tabernakulum (22) z przedstawionym herbem po stronie lewej. Malowidło (23) część przedstawienia z XIV/XV wieku: Obraz zmartwienia według legendy Niewista przy Krzyżu albo „vento santo“ Luka`sa (święte oblicze) Chrystus odziany w tkanienę:
Chrzest (17) –fundacja amerlandzkiej rodziny gburskiej z roku 1648.
Łuk tryumfalny (6) –obraz fundacyjny w łuku sklepieniowym z dziejów apostolskich 8,9,10 w tym apostoł Mateusz.
Ambona (20) –wykonana w 1602 i przerobiona w 1817 z okazji 300-lecia jubileuszu reformacyjnego.
W łuku tryumfalnym zwisa od 1996 grupa krzyży tryumfalnych (19), Maryja po lewej Jan po prawej stronie krzyża z drewna dębowego z XV wieku,orginalny krucifiks repliki figur towarzyszących.
Nawa kościelna
Na ścianie północnej przed łukiem tryumfalnym (6) stoi “Krzesło Seggernera“ (12) dawne prywatne krzesło kościoła, które jest dostępne tylko z tyłu zakrysti (13) z roku 1907.
Poniżej wisi z XVIII wieku epitafium.
Fresk (9) z XIII wieku:
Święta Barbara oznaczona wieżą z dwoma szczytami. Przed amboną na ścianie południowej: „Jesus przy ostatniej wieczerzy“ obraz olejny z około 1775 (10) wykonany jako obraz ołtarzowy. Pokazuje on Jezusa ze swoimi uczniami przy ostatniej wieczerzy leżących na wsparciu wokół stołu.
Na galerii organowej nad nawą w kościele wolno stojące organe zbudowane w 1972 przez Ahrenda i Brunzema (8) na podstawie prospektu pierwszych organów
Kaysera, Jevera z roku 1687. ogany te posiadają 22 rejestry. Tablica pakazująca teksty pieśni wykonana w 1775 roku (24).
Wejście na wieżę.

Kościół świętego Piotra został odnowiony w 1994/95 i otrzymał pomalowanie ścian i sklepienia z czasów renesansu-malowidła na kamieniu z okuciem na żebrach czołowych sklepienia.

Services in German

"Reliable Open Church":